Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Οστεοειδές Οστέωμα



Το οστεοϊδές οστέωμα είναι ένας καλοήθης όγκος των οστών που αναπτύσσεται συνήθως στα μακρά οστά, όπως το μηριαίο οστό και η κνήμη. Μπορεί να προκαλέσει πόνο και δυσφορία, αλλά δεν θα επεκταθεί σε όλο το σώμα. Μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των ηλικιών, αλλά συχνότερα συμβαίνει σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.
Περιγραφή
Το οστεοειδές οστέωμα τείνει να είναι μικρό, λιγότερο από 1,5 εκατοστά και δεν μεγαλώνει. Μπορεί ωστόσο να προκαλέσει αντίδραση στο οστό και πέριξ αυτού. Μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε οστό, αλλά πιο συχνά στα οστά του ποδιού. Βρίσκεται επίσης στα χέρια, τα δάκτυλα και τη σπονδυλική στήλη. Συμβαίνει σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως μεταξύ των ηλικιών 4 και 25 ετών. Οι άντρες επηρεάζονατι περίπου τρεις φορές πιο συχνά από τις γυναίκες. Δεν κάνει μεταστάσεις.
Αιτία
Η αιτία του οστεοϊδούς οστεώματος δεν είναι γνωστή
Συμπτώματα
Το οστεοειδές οστέωμα προκαλεί ένα αμβλύ πόνο, που είναι μέτριος σε ένταση, αλλά μπορεί να επιδεινωθεί και να γίνει σοβαρός, ιδιαίτερα το βράδυ. Ο πόνος δεν σχετίζεται με την δραστηριότητα.
Εξέταση
Ο ιατρός θα σας εξετάσει κλινικά και κατόπιν θα χρειαστεί κάποιες απεικονιστικές και μη, εξετάσεις:
Ακτινογραφίες: Είναι χρήσιμη για την διάγνωση του οστεοϊδούς οστεώματος. Μια ακτινογραφία στην επώδυνη περιοχή θα αποκαλύψει πυκωμένο οστό που περιβάλλει ένα μικρό κεντρικό πυρήνα χαμηλότερης πυκνότητας (χαρακτηριστικό του όγκου)
Αξονική Τομογραφία: παρέχει μια εικόνα της εγκάρσιας τομής των οστών και μπορεί να είναι χρήσιμη στην αξιολόγηση της βλάβης
Βιοψία: μπορεί να είναι απαραίτητη για να επιβεβαιώσει την διάγνωση.
Άλλες εξετάσεις: Για να αποκλειστούν κάποιες άλλες παθήσεις ή και κάποιες φλεγμονές, ο ιατρός μπορεί να ζητήσει κάποιες αιματολογικές εξετάσεις
Θεραπεία
Συντηρητική: Στους περισσότερους το οστεοϊδές οστέωμα θα εξαφανιστεί μετά από μερικά έτη. Κατά την διάρκεια των κρίσεων, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη (ασπιρίνη, ιβουπροφένη κ.α.), θα παρέχουν ανακούφιση από τον πόνο
Χειρουργική: Πολλοί ασθενείς δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία ή δεν θέλουν να περιμένουν χρόνια για να συρρικνωθεί ο όγκος. Σε αυτές τις περιπτώσεις η χειρουργική θεραπεία είναι η λύση
Απόξεση: η συνηθισμένη χειρουργική θεραπεία του οστεοειδούς οστεώματος είναι η ολική αφαίρεση του όγκου. Στις περισσότερες περιπτώσεις αυτή η χειρουργική επέμβαση είναι ιδιαίτερα επιτυχής
Ραδιοσυχνότητες: μια νεότερη θεραπευτική επιλογή είναι ο καυτηριασμός με ραδιοσυχνότητες. Αφαιρείται το κέντρο του πυρήνα του όγκου με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές. Σε αυτή τη διαδικασία ο όγκοςθερμαίνεται και καταστρέφεται με ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής συχνότητας. Γίνεται είτε με γενική αναισθησία ή περιφερικό μπλοκ. Ο ιατρός θα προσδιορίσει τη θέση του όγκου, χρησιμοποιώντας λεπτή αξονική τομογραφία. Κατόπιν ένας ανιχνευτής ραδιοσυχνοτήτων εισάγεται εντός του όγκου. Ο ανιχνευτής θερμαίνει τους ιστούς του όγκου σε περίπου 90 βαθμούς Κελσίου, θερμοκρασία ικανή για την καταστροφή του. Υπάρχει ελάχιστη βλάβη στους περιβάλλοντες ιστούς.
Η διαδικασία κρατάει περίπου 2 ώρες και ακολουθείται από μια περίοδο ανάρρωσης δύο ωρών, μετά την οποία θα μπορεί να πάει σπίτι με ένα ήπιο παυσίπονο.
Αποθεραπεία
Ο χρόνος για να επιστρέψει ο ασθενής στις καθημερινές του δραστηριότητες, ποικίλει ανάλογα με τη διαδικασία και τη θέση του όγκου. Σε πολλές περιπτώσεις οι ασθενείς επιστρέφουν στην εργασία ή το σχολείο μέσα σε λίγες μέρες με κάποιους περιορισμούς. Ο ιατρός θα δώσει συγκεκριμένες οδηγίες

Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Ελάχιστα Επεμβατική Αρθροπλαστική Ισχίου


     Ολική αρθροπλαστική ισχίου (επίσης γνωστή ως αρθροπλαστική ισχίου) είναι μια κοινή ορθοπεδική διαδικασία και, καθώς ο πληθυσμός γερνάει, αναμένεται να γίνει ακόμη πιο κοινή. Η αντικατάσταση της άρθρωσης του ισχίου με ένα εμφύτευμα ή "πρόσθεση" ανακουφίζει από τον πόνο και βελτιώνει την κινητικότητα, έτσι ώστε να είναι σε θέση να επανέλθει ο ασθενής  στην κανονική του , καθημερινή δραστηριότητα.
     Η παραδοσιακή χειρουργική προσέγγιση σε ολική αρθροπλαστική ισχίου ο χειρουργός χρησιμοποιεί μια ενιαία, μεγάλη τομή για να  αποκτήσει πρόσβαση στην άρθρωση του ισχίου. Μια παραλλαγή αυτής της προσέγγισης είναι μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία στην οποία χρησιμοποιούνται ένα ή δύο μικρότερες τομές. Ο στόχος της χρησιμοποιώντας μικρότερες τομές είναι να μειώσει τον πόνο και την ταχύτητα ανάκαμψης. Αντίθετα με τις παραδοσιακές ολική αντικατάσταση ισχίου, η ελάχιστα επεμβατική τεχνική δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς. Ο ορθοπαιδικός χειρουργός  θα συζητήσει διαφορετικές χειρουργικές επιλογές μαζί σας.
Περιγραφή
     Κατά τη διάρκεια της κάθε χειρουργικής επέμβασης αντικατάστασης ισχίου, το κατεστραμμένο οστό κόβεται και αφαιρείται, μαζί με μερικούς μαλακούς ιστούς. Σε ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, μια μικρότερη χειρουργική τομή χρησιμοποιείται καθώς και λιγότεροι μύες γύρω από το ισχίο κόβονται ή αποσπούνται. Παρά τη διαφορά αυτή, ωστόσο, τόσο την παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου και στην ελάχιστα επεμβατική χειρουργική είναι τεχνικά απαιτητική και έχουν καλύτερα αποτελέσματα εάν ο χειρουργός και η ομάδα του, έχουν σημαντική εμπειρία.
Παραδοσιακή αρθροπλαστική ισχίου
Για να γίνει με τον παραδοσιακό τρόπο η αντικατάσταση ισχίου:
    •    Μια 15-20 εκατοστά  τομή γίνεται από την πλευρά του ισχίου. Οι μύες χωρίζονται και αποσπάται από το ισχίο η κεφαλή του μηριαίου οστού.
    •    Η κατεστραμμένη μηριαία κεφαλή αφαιρείται και αντικαθίσταται με ένα μεταλλικό στέλεχος που τοποθετείται μέσα στο κοίλο κέντρο του μηρού, τότε ένα μέταλλο ή κεραμικό μπάλα τοποθετείται στο επάνω μέρος του στελέχους. Αυτή η μπάλα αντικαθιστά την κατεστραμμένη μηριαία κεφαλή που αφαιρέθηκε.
    •    Η κατεστραμμένη επιφάνεια του χόνδρου της υποδοχής (κοτύλη) απομακρύνεται και αντικαθίσταται με μια υποδοχή μέταλλο. Βίδες ή τσιμέντο μερικές φορές χρησιμοποιείται για να κρατήσει την υποδοχή στη θέση του.
    •    Ένα πλαστικό, κεραμικό ή μεταλλικό διαχωριστικό παρεμβάλλεται μεταξύ της νέας κεφαλής και της υποδοχής για να επιτρέπουν την ομαλή ολίσθηση της επιφάνειας.
Ελάχιστα Επεμβατική Ισχίου
     Στην ελάχιστα επεμβατική ολική αντικατάσταση ισχίου, η χειρουργική διαδικασία είναι παρόμοια, αλλά υπάρχει λιγότερη κοπή του ιστού που περιβάλλει το ισχίο. Τα τεχνητά εμφυτεύματα που χρησιμοποιούνται είναι τα ίδια όπως εκείνα που χρησιμοποιούνται για την παραδοσιακή αντικατάσταση ισχίου. Ωστόσο, υπάρχουν ειδικά σχεδιασμένα χειρουργικά εργαλεία που απαιτούνται για την προετοιμασία της κοτύλης και του μηριαίου οστού και για την σωστή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.
     Ελάχιστα επεμβατική ολική αντικατάσταση ισχίου μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με έναν ή δύο μικρές τομές. Οι μικρότερες τομές επιτρέπουν λιγότερη διαταραχή των ιστών.
    •    Χειρουργική μονή τομή. Σε αυτόν τον τύπο της ελάχιστα επεμβατικής αντικατάστασης ισχίου, ο χειρουργός κάνει μία μόνο τομή που μετρά συνήθως από 5 έως 7  εκατοστά. Το μήκος της τομής εξαρτάται από το μέγεθος του ασθενούς και τη δυσκολία της διαδικασίας.
    •    Η τομή  συνήθως τοποθετείται πάνω από την εξωτερική πλευρά του ισχίου. Οι μύες και οι τένοντες  αποσπώνται από το ισχίο, αλλά σε μικρότερο βαθμό από ό, τι στην παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου. Έχουν συνήθως επισκευαστεί αφού ο χειρουργός τοποθετεί τα εμφυτεύματα. Αυτό ενθαρρύνει την επούλωση και βοηθά στην πρόληψη εξάρθρωση του ισχίου.
    •    Χειρουργική Διπλή τομή: Σε αυτόν τον τύπο της ελάχιστα επεμβατικής αντικατάστασης ισχίου, ο χειρουργός κάνει δύο μικρές τομές:
    ◦    Μια τομή 4 έως 5 εκατοστών πάνω από την βουβωνική χώρα για την τοποθέτηση της υποδοχής, και
    ◦    Μια τομή 2 έως 3 εκατοστών  πάνω από το γλουτό για τοποθέτηση του μηριαίου στελέχους.
    •    Για να εκτελέσει τη διαδικασία των δύο τομών, ο χειρουργός μπορεί να χρειάζονται καθοδήγηση από ακτινογραφίες. Μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να εκτελέσει τη χειρουργική επέμβαση των δύο τομών απ’  ό, τι να εκτελέσει την παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου.
     Η παραμονή στο νοσοκομείο μετά την ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση είναι παρόμοια σε μήκος με το παραδοσιακό παραμονής μετά αρθροπλαστική ισχίου - που κυμαίνονται από 1 έως 4 ημέρες. Φυσική μετεγχειρητική αποκατάσταση είναι ένα κρίσιμο συστατικό της θεραπείας. Ο χειρουργός ή ένας φυσιοθεραπευτής σας θα σας δώσει συγκεκριμένες ασκήσεις για να βοηθήσει να αυξήσει το εύρος της κίνησης και να αποκαταστήσει τη δύναμή σας.
Οι υποψήφιοι για ελάχιστα επεμβατική ολική αρθροπλαστική ισχίου
Η ελάχιστα επεμβατική ολική αντικατάσταση ισχίου δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς. Ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει μια ολοκληρωμένη αξιολόγηση και συνεκτιμά διάφορους παράγοντες, πριν από τον καθορισμό του εάν η διαδικασία είναι μια επιλογή για εσάς.
Σε γενικές γραμμές, οι υποψήφιοι για τις ελάχιστες διαδικασίες τομής είναι:  λεπτοί ασθενείς, νέοι, χωρίς προβλήματα υγείας και πιο πρόθυμοι να συμμετάσχουν στη διαδικασία αποκατάστασης, σε σύγκριση με τους ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση το παραδοσιακό τρόπο.
Οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές είναι λιγότερο κατάλληλες για ασθενείς που είναι υπέρβαροι ή που έχουν ήδη υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις ισχίου και άλλα. Επιπλέον, οι ασθενείς οι οποίοι έχουν σημαντική παραμόρφωση της άρθρωσης του ισχίου, εκείνοι που είναι πολύ μυώδης, και τα άτομα με προβλήματα υγείας που μπορεί να επιβραδύνει την επούλωση των πληγών μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για
Συμπέρασμα
    Η ελάχιστα επεμβατική και με μικρή τομή χειρουργική επέμβαση ολικής αντικατάστασης ισχίου είναι μια εξελισσόμενη περιοχή και χρειάζεται περισσότερη έρευνα σχετικά με τη μακροπρόθεσμη λειτουργία και την αντοχή των εμφυτευμάτων.
     Τα οφέλη της ελάχιστα επεμβατικής αντικατάστασης ισχίου έχουν αναφερθεί. Περιλαμβάνουν λιγότερη ζημιά στους μαλακούς ιστούς, οδηγώντας σε μια ταχύτερη, λιγότερο επώδυνη ανάκτηση και περισσότερο ταχεία επιστροφή στις φυσιολογικές δραστηριότητες. Τα υφιστάμενα στοιχεία δείχνουν ότι τα μακροπρόθεσμα οφέλη της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής δεν διαφέρουν από εκείνες της αντικατάστασης ισχίου γίνεται με την παραδοσιακή προσέγγιση.
     Όπως όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις, οι ελάχιστα επεμβατικές χειρουργικές επέμβασεις έχουν κίνδυνο επιπλοκών. Αυτές οι επιπλοκές περιλαμβάνουν τραυματισμό νεύρου και αρτηρίας, προβλήματα στην επούλωση του τραύματος, λοίμωξη, κάταγμα του μηριαίου οστού, και λάθη στην τοποθέτηση των προσθετικών εμφυτευμάτων ισχίου.
     Όπως παραδοσιακή χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου, η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να εκτελείται από ένα καλά εκπαιδευμένο, πολύ έμπειρο ορθοπεδικό χειρουργό. Ο Ορθοπεδικός χειρουργός σας, μπορεί να σας μιλήσει για την εμπειρία του στην  ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης ισχίου, καθώς και τους πιθανούς κινδύνους και τα οφέλη από τις τεχνικές για την ατομική θεραπεία σας.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015


ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΕΙΡΑ
Η αρθρίτιδα είναι μια κατάσταση που ενοχλεί ή καταστρέφει την άρθρωση. Αν και υπάρχουν διάφοροι τύποι αρθρίτιδας, αυτό που συχνά επηρεάζει την άρθρωση στη βάση του αντίχειρα (βασική άρθρωση) είναι η οστεοαρθρίτιδα (εκφυλιστική).

Περιγραφή:
Ομαλός χόνδρος καλύπτει τα άκρα των οστών. Επιτρέπει στα οστά να γλυστρούν εύκολα στην άρθρωση. Χωρίς τον χόνδρο, τα οστά θα έτριβαν το ένα το άλλο, προκαλώντας τριβή και βλάβη στα οστά της άρθρωσης. Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται όταν ο χόνδρος έχει αρχίσει να τρίβεται.
Η αρθρίτιδα της βάσης του αντίχειρα είναι πιο κοινή στις γυναίκες, παρά στους άντρες και συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 40 ετών. Παλαιά κατάγματα ή άλλοι τραυματισμοί στην άρθρωση, μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης της νόσου.

Συμπτώματα:
Πόνος στις δραστηριότητες που περιλαμβάνουν πιάσιμο ή τσίμπημα, όπως το γύρισμα ενός κλειδιού, άνοιγμα μιας πόρτας κ.α.
Οίδημα και ευαισθησία στη βάση του αντίχειρα.
Επώδυνη δυσφορία από παρατεταμένη χρήση.
Απώλεια της δύναμης σε δραστηριότητες πιασίματος ή τσίπημα.
Ανάπτυξη οστικής προεξοχής πάνω από την άρθρωση (οστεόφυτο).
Περιορισμός της κίνησης.

Ιατρική εξέταση:
Ο ιατρός θα σας ρωτήσει για τα συμπτώμτά σας, αν έχει προηγηθεί κάποια κάκωση, αν υπάρχει πόνος και ποιές δραστηριότητες είναι επώδυνες.
Μια ακτινογραφία μπορεί να δείξει, επιδείνωση της άρθρωσης και ίσως κάποιες εναποθέσεις ασβεστίου.
Πολλοί ασθενείς που πάσχουν από αθρίτιδα στη βάση του αντίχειρα, έχουν συμπτώματα του συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα, έτσι ο ιατρός θα ελέγξει και αυτό.

Θεραπεία:
Συντηρητική θεραπεία:
Στα πρώτα στάδια η αρθρίτιδα στη βάση του αντίχειρα θα ανταποκριθεί στη συντηρητική θεραπεία:
Παγοθεραπεία στην άρθρωση για 5-15 λεπτά, αρκετές φορές την ημέρα
Αντιφλεγμωνώδη φάρμακα, για να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής του οιδήματος
Υποστηρικτικοί νάρθηκες για περιορισμό της κίνησης του αντίχειρα και να επιτρέπεουν στην άρθρωση να ξεκουραστεί και να θεραπευθεί. Ο νάρθηκας μπορεί να προστατεύει τόσο τον καρπό, όσο και τον αντίχειρα. Μπορεί να φορεθεί κατά την διάρκεια της νύχτας ή κατά διαστήματα στην διάρκεια της ημέρας.
Επειδή η αρθρίτιδα είναι μια εξελισσόμενη εκφυλιστική πάθηση, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου.
Η επόμενη φάση στη θεραπεία περιλαμβάνει την έγχυση με ένεση, ενός στεροειδούς, απευθείας στην άρθρωση. Αυτό συνήθως παρέχει μια ανακούφιση για αρετούς μήνες. Ωστόσο αυτές οι ενέσεις δεν μπορούν να επαναληφθούν επ’ αόριστον.
Χειρουργική θεραπεία:
Όταν η συντηρητική θεραπεία δεν είναι πλέον αποτελεσματική, η χειρουργική αντιμετώπιση είναι μια επιλογή.
Μια επιλογή είναι η αρθρόδεση. Αυτό ωστόσο θα περιορίσει την κίνηση.
Μια άλλη επιλογή είναι να αφαιρεθεί μέρος της άρθρωσης και να αντικατασταθεί, χρησιμοποιώντας είτε μόσχευμα τένοντα ή τεχνητό μόσχευμα.

Αποκατάσταση:
Μετά τη επέμβαση, θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί νάρθηκας για 4-8 εβδομάδες, ανάλογα με την χρησιμοποιούμενη διαδικασία. Ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που συχνά βοηθά ο φυσικοθεραπευτής σας, βοηθά να αποκτήστε την κίνηση και δύναμη στο χέρι. Μπορεί να αισθανθείτε κάποια ενόχληση, κατά τη διάρκεια των αρχικών σταδίων του προγράμματος αποκατάστασης, αλλά αυτό θα μειωθεί με την πάροδο του χρόνου. Η πλήρη ανάρρωση από την χειρουργική επέμβαση διαρκεί μερικούς μήνες. Οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε θέση να επαναλάβουν τις συνήθεις δραστηριότητές τους.

Πέμπτη 27 Ιουνίου 2013

Τενοντοελυτρίτιδα DeQuervain


Στις σημερινές συνθήκες ζωής, περισσότερο από ποτέ, τα χέρια μας καταπονούνται από μικρές επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Στις νέες μητέρες που σηκώνουν τα μωρά τους και γενικότερα σε όλους μας, στο γραφείο, στον υπολογιστή, ακόμα και στο σπίτι με το καθάρισμα ή με τις μικροδουλειές, οι τένοντες του αντίχειρα και του καρπού δέχονται συνεχή καταπόνηση. Αποτέλεσμα αυτού του συνεχούς ερεθισμού, είναι το οίδημα και η φλεγμονή τους, με συνέπεια να είναι πιο δύσκολη η ολίσθησή τους κατά τις κινήσεις και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος οιδήματος και τριβής που μπορεί να μας ταλαιπωρεί για μεγάλο χρονικό διάστημα
Συμπτώματα - διάγνωση
Τα συμπτώματα συνήθως είναι αρκετά χαρακτηριστικά, και αποτελούνται από έντονο πόνο στην περιοχή του αντίχειρα. Ο πόνος αυτός ακτινοβολεί προς τα πάνω κατά μήκος της νοητής συνέχειας του αντίχειρα. Στην περιοχή του καρπού και του αντίχειρα υπάρχει έντονο πρήξιμο και είναι πολύ επώδυνο στην πίεση και στην κίνηση του καρπού υπό αντίσταση.
Η διάγνωση γίνεται από τον ορθοπαιδικό σας με κάποιες ειδικές κλινικές δοκιμασίες. Η ακτινογραφία δεν είναι απαραίτητη, εκτός και αν έχει υπάρξει στο παρελθόν κάποιο κάταγμα στη περιοχή.
Χειρουργική αντιμετώπιση
Σε περίπτωση που η ανάπαυση και η ναρθηκοποίηση του χεριού δεν καταφέρει να εξαφανίσει τα συμπτώματα, τότε σειρά έχει η χειρουργική αντιμετώπιση με την διάνοιξη του πρώτου διαμερίσματος του καρπού και την απελευθέρωση των στραγγαλισμένων τενόντων.
Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία σε πλήρως εξοπλισμένη κλινική. Διαρκεί συνήθως 30 λεπτά και στη συνέχεια ο ασθενής φεύγει για το σπίτι του..
Από την πρώτη στιγμή μπορεί ο ασθενής να κινεί τα δάκτυλα και να κάνει μικροδουλειές. Η πρώτη αλλαγή γίνεται μετά από δύο ημέρες στο ιατρείο και τα ράμματα αφαιρούνται σε 2 εβδομάδες.
Στη δουλειά επανέρχεστε σχεδόν αμέσως μετά, όταν έχει υποχωρήσει ο πόνος και έχετε ανακτήσει τη δύναμη του καρπού.
Πιθανές επιπλοκές
Όπως και σε κάθε χειρουργείο, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της μικροβιακής επιμόλυνσης. Κάτι τέτοιο όμως είναι σπάνιο και αντιμετωπίζεται με επιτυχία, με τη βοήθεια αντιβιοτικών φαρμάκων.
Μια μικρή ευαισθησία πάνω στη χειρουργική τομή, υποχωρεί με τη πάροδο του χρόνου.